Mevrouw Rijks, u lijkt me keihard. Hoe? Keihard!

Regelmatig mailen mij mensen met mails waarin ze vertellen hoe erg het met ze is en dat ze dood willen. Er wordt geen vraag geformuleerd, niet om hulp of advies gevraagd, meestal is het een litanie aan klachten over hoe vreselijk hun leven is en hoe beroerd de anderen zijn. (familie, de buurt, de overheid, de verzekering, you name it).

Ik zou daar gerust een dagtaak van kunnen maken, ware het niet dat deze mensen over het algemeen helemaal geen hulp willen. Of ze kunnen het niet betalen. Meestal willen ze hun ei kwijt. Waarom? Omdat ze de moed hebben opgegeven. Omdat ze in de loop van hun soms al lange leven niemand hebben getroffen die hen echt kon helpen.

Ze zijn door de hulpverleners heen. Niemand heeft hen een glimpje hoop gegeven. Ze hebben een diagnose (bijvoorbeeld Borderline, PDD-NOS, vermijdende persoonlijkheidsstoornis) en identificeren zich met die diagnose. Zo schreef me deze week weer een  man die zei: “ik kan er niets aan doen, ik ben nu eenmaal Borderline…”

Eenzaamheid is een zo basaal gevoel, zo deel van ieders leven dat het eeuwen lang niet is gezien voor wat het is. We dachten dat het er nu eenmaal bij hoorde. Veel mensen denken dat nog steeds. Dat eenzaamheid bij het leven hoort, dat je er sterker van wordt. Dat het de sterken van de zwakken scheidt… Mensen die zich zo erg eenzaam voelen dat ze bij de hulpverlening komen, moeten wel mensen zijn  met een afwijking. Onzin.

Eenzaamheid is een signaal dat onze verbinding met anderen niet goed is. Een sein om in actie te komen. Zo snel mogelijk. Wie dat niet lukt zakt weg in een toekomst vol eenzaamheid, omdat het steeds lastiger wordt er iets aan te doen. Lastig, maar niet onmogelijk. Met de juiste hulp kan er veel meer dan de meeste mensen (ook hulpverleners!) denken.

Mijn advies aan al die mensen die met hun verhaal-zonder-vraag bij mij aankloppen?

Stop ermee je slachtoffer te voelen. Neem de regie over je leven in eigen hand. Vraag hulp en stop pas als je goede hulp, bij voorkeur een gespecialiseerde coach, hebt gevonden. Stop met klagen, begin met handelen. Als je mans genoeg bent mij te mailen met je verhaal, kun je ook om hulp vragen.

Hard? Ja, keihard. Eenzaamheid moet je keihard aanpakken.

Jeannette